Herfstwandeling...
Reeds vroeg ontstegen aan het bed
waarin ook jij wel hebt gelegen
wier doen en laten toen mij tegen-
woordig vaak nog aan het denken zet,
ging ik de herfst in. Allerwegen
stond boomskelet na boomskelet
van alle allerliefsten het
verkoold geraamte in de regen.
Wat is dat toch ontzettend met
relaties die hun einde kregen;
al was je ze ook zeer genegen,
je hebt er jaren van gezwegen
en dan opeens kom je ze tegen
terwijl je op iets anders let.
Jean Pierre Rawie
Manna's eigen hoekje...
"Wees nooit bang om het stil te laten worden in jezelf..."
"Wacht niet op bijzondere momenten, maar maak gewone momenten bijzonder..."
"Volg je hart, zodat je gezicht een levenlang straalt..."
"Je voelt je thuis, daar, waar je wordt begrepen..."
"Met een tevreden geest heb je genoeg om van het leven te genieten..."
"Als je mensen gelijk wilt behandelen, moet je dat op verschillende manieren doen..."
"Door niet te oordelen, schep je stilte in je geest..."
"Het grootste geschenk dat je iemand kunt geven is oprechte aandacht..."
"De manier waarop we zowel met anderen als met onszelf communiceren, bepaalt uiteindelijk de kwaliteit van ons leven..."
"Breng een beetje geluk in het leven van anderen en voel hoe de warmte op jezelf terugkaatst..."
"Er is geen twijfel mogelijk..we worden wat we ons indenken..."
"Misschien is jezelf zijn wel iets, waarvan je de smaak te pakken moet krijgen..."
"We hebben teveel communicatiemiddelen en te weinig gesprekken..."
"Als je tijd hebt voor een mens, kijk dan niet op de klok..."
"Wacht niet op bijzondere momenten, maar maak gewone momenten bijzonder..."
"Luisteren kan veel zeggen..."