WELKOM OP MIJN WEBSITE...
Hallo..ik ben Manna van Dijken en hou van poëzie, kunst, literatuur, muziek en eigenlijk van alle mooie dingen die er in de wereld te zien en te horen zijn en ben een eigen website begonnen, omdat ik niet meer afhankelijk wil zijn van de grillen van de sociale media...
Kijk hier gerust op je gemak even rond en geniet...
"De bron van 'zijn' ontmoet ik in wat mij ontroert..."
"Communicatie opent elke relatie..."
Liefde is...het op tedere en waarderende wijze betreden van het privéterrein van de ander...
Manna.
Liefde..het is een tweede leven..het groeit in de ziel..verwarmt iedere ader..en slaat in elke hartenklop..."
"We lopen overal zo te zoeken, terwijl het in de ruimte van ons eigen hart te vinden valt..."
"Zolang we ons geluk afhankelijk maken van iets buiten onszelf, houden we onszelf voor de gek..."
"Verbeter de wereld, maar begin bij jezelf..."
"Verwacht niets, leef sober en laat je verrassen..."
"Tweederde van de dingen, waarover we ons de meeste zorgen maken, gebeuren nooit..."
EEN LEGE PLEK OM TE BLIJVEN
Geef mij maar de brede, trage rivieren,
de bewegingen die je niet ziet maar vermoedt,
de drinkende wilgen, de zinloze dijken,
een doodstille stad aan de oever.
Geef mij maar de winter, het armoedige
landschap, de akker zonder het teken van
leven, de kracht van de krakende heide.
Geef mij maar de kat als hij kijkt voor
hij springt, om te vechten, te vluchten,
te paren, te jagen, als hij kijkt.
Geef mij maar geen paard in galop, maar
op zijn zij in het gras. Geef mij
maar een vraag en geen antwoord.
Rutger Kopland
Kerstrecept...
Neem het licht van een ster
schijn er mee in het rond
zie hoe dichtbij en dagreizen ver
de tol van vernieling en oorlog, alles
kapotmaakt wat mensen ooit bond.
Ga mee met de wind
diep in de woestijn
en bekijk daar tienduizenden sporen;
stappen van hen die verdwenen zijn
of als vluchteling alles verloren.
Drijf dan weg op de zee
hoor hoe eb en vloed gaan,
en de golven maar eindeloos spoelen
als de kinderen die, gewond of verdrukt,
levenslang doodsangst zullen voelen.
Is dit alles gebeurd, kom dan mee in de nacht
om samen het kerstfeest te vieren.
Laat de boom en het eten dit jaar maar staan,
je gedachten naar al die anderen gaan,
en medeleven de kerstnacht versieren.
Josephine Banens.
"Geniet nooit met mate..."
"Niet omdat het moeilijk is durven we niet, omdat we niet durven is het moeilijk..."
"Elke verandering begint met een andere manier van kijken..."
"Soms moet je veranderen om jezelf te kunnen blijven..."
-------
Woorden: een dubieuze
lekkernij. De sappige
liggen zwaar op de maag.
Zelfs de droogste laten
een weeë smaak na. Toch
kan niemand erbuiten,
ik ook niet. Maar als
er dan met alle geweld
spraak gemaakt moet worden,
dan liever kleinspraak.
Hanny Michelis
MOEDERTAAL
Misschien slaapt er nog iets diep in je hoofd
iets van de taal van je moeder
want taal kan slapen - je probeert te bedenken
wat je droomde terwijl de droom alweer verdwijnt
in een steeds donkerder wordende schemer nog
voor je de woorden ervoor terugvindt
bij het woord moedertaal zie ik een oude foto
een schemerdonkere slaapkamer en in het bed
een jonge vrouw met in haar schoot
een pasgeboren kind - mijn moeder en ik
ze buigt zich over mij en haar gezicht is
nadenkend alsof ze zich afvraagt wie ik ben
mij zoekt en zoekt naar woorden voor mij
ik herinner mij niets van wat ze zei maar
dat is misschien de taal van je moeder
slapende geluiden in je hoofd
Rutger Kopland
"Je hoeft geen ander mens te worden om dingen eens anders aan te pakken..."
-------
Ondergegaan
in de vloedgolf van een omhelzing
hoor ik dicht aan mijn oor
je stem bezwerend fluisteren:
denk niet aan later.
Omfloerste voorecho
die mij onmerkbaar vluchtig
rillen doet tegen de warmte van
je lichaam, je naakte huid.
Hanny Michaelis
DUURZAAMHEID
Elk voorjaar diezelfde twee eksters
in de tuin
je zou je afvragen: wat doen ze daar?
Waarom in deze tuin?
Zijn het de wolken
die loom en zwaar boven de grond hangen
het gras nog jong en sappig
van net gevallen regen
de zon die kortelings vrij spel had met schaduwen
van bomen, hagen?
Of ben jij het met de krant op de keukentafel
ik met een boek op de bank en alles ertussen
met klanken van de Matthäus Passion en
de stem van Kathleen Ferriers Eurydice.
Hannie Rouweler
Brian Crain
BED
Je lichaam vast in slaap, de rest vloog weg.
Een hand ligt naast je met gekrulde vingers.
Doe ik mijn hand erin, de jouwe sluit zich,
neemt die van mij en legt hem op je hart,
je andere eroverheen. Wat heet
liefde. Zomaar zing ik iets
zonder dat ik het merk, een lied dat niet
bedacht wordt maar bestaat, ik weet van niks,
ik merk dat ik het zing terwijl ik fiets,
een trap afloop, blad hark, ik weet
niet wat ik zing tot het gezongen is.
Eva Gerlach
KLANK
Het kind zat naast mij in een zaal,
tussen ons lag de partituur. Maat-
strepen stonden stijf in stil geweld
van inkt. Dankzij de muren
en het dak werd dat geluid.
Zoals bij ons de huid verdriet
omspant, zei ik, en een voor een
wees ik de instrumenten aan
op het schavot. Zij is er niet.
Als ik mijn ogen sluit ga ik haar
zien. Tussen hoorn, cello en fagot
beweegt zij wiegend voor mij uit.
Anna Enquist
Brian Crain
"Je kunt alleen tijd verspillen als je vergeet ervan te genieten..."
-------
Brian Crain
ONTWAKEN
Als ik naast je wakker word
door zon die zich naar binnen baant.
En ik, mezelf al doodgewaand,
weer levend in jouw armen stort...
Als jouw lijf het mijne raakt,
genot dat zo 't geluk gelijkt.
Je lichtelijk langs mijn lenden strijkt
met al je warm ontladend naakt...
Kan er verder niets bestaan,
niets kan delen in 't moment,
wij zijn door niets te evenaren.
En alle minnaressen die ooit waren,
alle liefdes die ik heb gekend,
zijn als papier tot stof vergaan.
Gijs ter Haar
"Je zult het zeker met me eens zijn dat schoonheid het enige is wat het leven de moeite waard maakt..."
Agatha Christie
"Weten hoe je je hart opent en je creativiteit in werking stelt is een kunst die je onder de knie moet krijgen. Er brandt licht in je binnenste..."
"We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hadden de deur uit te doen, om het leven te kunnen leiden dat ons te wachten staat..."
- Joseph Campbell -
"Tenslotte zijn het de mensen met een diep en oprecht innerlijk leven die het beste weten om te gaan met de irritante details van het leven daarbuiten...
- Evelyn Underhill -
-------
Op een weg tussen de weiden
- geen mens te zien, alleen
wat eenden slapend weggedoken
in het gras, en de lichten
van verspreide boerderijen
wedijverend met de avondster -
raakt vrede mijn ogen aan.
Maar in mijn binnenste
wroet heimwee rusteloos
naar resten van een vroeger
leven toen iemand mij
in zijn armen terugdroeg
naar de stilte van voor
het begin, onvoorzien
overgegaan in de stilte
van na het einde.
Hanny Michaelis.
"We zijn tegenwoordig allemaal zo slecht bij kas dat complimenten de enige dingen zijn die niets kosten en die we dus met plezier kunnen geven..."
- Oscar Wilde -
-------
In de spiegel
Wat heb ik stom geleefd
mensen niet gezien
zon gemist.
En wat ik wel zag
weet ik niet half.
Vanmorgen zag ik
mezelf in de spiegel
het kind dat ik was
en toen ik het was
niet wou zijn.
Huub Oosterhuis
Tot de slaap
Zo kom tot rust. Vertrouw u aan de nacht,
te slapen gaat nu alles op de aarde -
en geef verloren wat uw hart bezwaarde,
langs verre stromen wordt het thuis gebracht.
Zo kom tot rust - en hoor naar het gestadig
ruisen des levens. Al wat is geschapen
doorwoont het, aan zijn hartslag moogt gij slapen:
Ook in u zelve arbeidt het gestadig.
Zo kom tot rust - en vindt de diepe dalen
van slaap. De sterren gaan, de waat'ren stromen;
zo wordt dan op hun ritme mee genomen
gerust.- Nog wacht de nacht: uw ademhalen.
Ida Gerhardt
'Wie rijk wil zijn, moet niet zijn vermogen vermeerderen, maar zijn hebzucht verminderen.'
~Plato~
Als we dan liefhebben, liefhebben
tussen veel papier, holle mannen en metaal,
laten we dan liefhebben, zoals mij goeddunkt:
Liefhebben met de rust van de onrust, niet
die van de routine, elkaars ogen verliezen
en weer ontdekken, voorbij de huizen gaan,
het land in, de streling van onbekende struiken
ondergaan, de wind proeven op een steeds andere tong,
de maan zien en de zon in een kaartloze baan.
En laten de vrienden snel verouderen, worden
tot waardevolle verhalen, en die meter aarde is slechts vruchtbaar
waarop wij gaan.
Remco Campert
'Het enige echte falen in het leven is niet trouw te zijn aan de beste versie van jezelf.'
~Boeddha~
'The greatest prison people live in is the fear of what other people think.'
-------
In dit met boeken volgestouwd vertrek
heb ik steeds minder anderen van node,
met al mijn aan de dood ontstegen doden
iedere nacht stilzwijgend in gesprek.
Bij wie is wat ik liefheb nog in trek?
Het meeste is al eeuwen uit de mode.
Van wat ik deed, uit nood of om den brode,
rest enkel de grandeur van het echec.
Maar ook al bood het leven nog zoveel
waar ik mijn tanden op heb stukgebeten,
één regel, en de wereld raakt vergeten,
één rijm, en het vescheurd heelal wordt heel:
alleen achter mijn schrijftafel gezeten
heb ik opnieuw aan heel de schepping deel.
Jean Pierre Rawie
'Luisteren kan veel zeggen...
'Het zijn niet de dingen die gebeuren die ons verstoren, maar onze gedachten over de dingen die gebeuren.'
~Epictetus~
de loodgrijze lucht voorspelt vliegende storm
een enkele meeuw laat zich drijven
de vogels vertrokken al vroeg dit jaar
en slingerden zwermend weg met elkaar
maar de meeuwen, zij willen hier blijven.
de schemering valt en brengt sterren dichtbij
de feestdagen gaan weer beginnen
als zand door een zeef zo vergleed het jaar
zoveel moet er nog en is niet op tijd klaar
maar verleden tijd is niet te winnen.
In de verte is even de kustlijn te zien –
een lichte plek tussen de bomen
geeft als baken de weg aan in de nacht
binnenkort, misschien eerder dan verwacht,
zullen daarlangs de vogels weer komen.
Josephine Banens
Moment
Soms hoor ik onverwacht weer achter
gewone woorden die je uit
een zoveel zuiverder en zachter,
adembenemender geluid,
dat ik opnieuw naar je moet kijken
of ik je nooit tevoren zag.
Laat al die jaren maar verstrijken;
zolang ik dit bewaren mag
kan jou en mij de tijd niet deren:
weer voor het eerst met je alleen
hoor ik de harmonie der sferen
door alle alledaagsheid heen.
Jean Pierre Rawie
Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven.
Rutger Kopland
'Om te weten wat mensen werkelijk denken, moet men eerder acht slaan op wat ze doen dan op wat ze zeggen.'
~René Descartes~
'Humor en geduld zijn kamelen waarmee je door alle woestijnen kunt trekken.'
~Phil Bosmans~
De wauwcultuur
Liefde, hoewel die ons overkomt, en we er bitter weinig invloed op hebben, wordt beschouwd als een troef in het leven. We zijn zogezegd geslaagd en moeten dat per sé zo houden. Iedere dag opnieuw moet de liefde paradijselijke hoogten beleven. Maar dat kan niet, zegt de psychiater, we zijn al lang uit het paradijs verjaagd. Opnieuw een boodschap die moeilijk te verteren is. We leven maar één keer, we mogen toch ambitieus zijn, er alles uithalen, trachten? Niet als dat verlangen naar meer, nieuwer en spannender dwangmatig is. En dat is het vaak. Het gewone en het dagelijkse bestaan in een slecht daglicht. In de wauwcultuur verwachten we constante uitdagingen. Grenzen worden steeds verlegd, nieuwe prikkels en nog sterkere toeren worden gezocht en bedacht. Wij verwijderen ons almaar verder van de kern, van onszelf, en hollen de binnenkant uit. Wij gaan aan het gewone voorbij en zoeken steeds verder. Dat zoeken staat lijnrecht tegenover het gewone, het middelmatige en ook tegenover de duurzaamheid. In de kickcultuur is wat blijft niet belangrijk; er moet tenslotte steeds iets anders, want de vorige prikkel prikkelt al niet meer. Dat is niet vol te houden. Kicks zijn eindig en een leven dat bestaat uit jagen op kicks kan niet anders dan resulteren in ledigheid. In ledigheid groeit niets meer. En al zeker geen duurzame liefde. Neem dus gas terug, leef voorzichtiger. Willen we met 200 km per uur leven? Dan vliegen we met diezelfde snelheid uit de bocht.
Uit: 'Liefde, een onmogelijk verlangen' van Dirk de Wachter.
'Met belangstelling voor- en interesse in elkaar kunnen we het hoofd bieden aan de tegenkrachten die altijd van zich zullen laten horen.'
~Manna~
'Volledig leven, zowel naar buiten als naar binnen, niets van de uiterlijke realiteit opofferen terwille van het innerlijk en ook niet andersom, ziehier een schone taak.'
~Etty Hillesum~
Uitzicht
Mijn wereld eindigt bij de populier
die staat te wuiven waar de weg begint,
tegen een stukje lichtblauw vloeipapier...
Dit alles doet mij denken aan het kind
dat uren op een stadsveranda stond
en uitkeek over haveloze tuinen,
terwijl zijn blik geen ander rustpunt vond
dan 't schamel rijtje rafelige kruinen
van zes verwaaide bomen middenin
het triest patroon van schuttingen en was,
van vuilnis, kiezel en gehavend gras,
waarin het speurend zocht naar een begin,
een teken uit die wereld vol geheimen
die het voorbij de daken had geraden,
waarvan 't bestaan zich nauwelijks liet rijmen
met schoorsteenpijpen en antennedraden...
Dat kind was ik. - Er gaat zich iets herhalen:
weer kijk ik hunkerend de vogels na
die in hun cirkelende vlucht bepalen
de kring der wereld waar ik buiten sta.
Hanny Michaelis
"Twijfel is het begin van wijsheid..."
"Geniet nooit met mate..."
"Tweederde van de dingen, waarover we ons de meeste zorgen maken, gebeuren nooit..."
—————
—————
—————
—————
—————
—————
—————
—————
"Met een gesloten hart door het leven gaan, is als het maken van een zeereis in het ruim van een schip..."
"Laat je niet inperken door de verwachtingen van anderen. Alleen jij kunt uitmaken wat vreugde in je leven brengt..."
"We geloven massaal, dat opwinding en prikkels ons gelukkig maken, maar dat is een grote vergissing. Juist de afwezigheid van prikkels geven ons de kans om gevoelens van geluk te ervaren..."
"We lopen overal zo te zoeken, terwijl het in de ruimte van ons eigen hart te vinden valt..."
—————
—————
—————
—————
"Wie bekrompen is van visie, kan niet ruim zijn van hart..."
"In het hebben van te hoge verwachtingen schuilen de grootste teleurstellingen..."
-------
Jaren later
op een heldere middag
vol nuchtere geluiden
en bezigheden in een huis
dat je nooit heeft gekend,
herinner ik mij plotseling
hoe zacht je ogen werden
als je me aankeek.
En even verschijn je mij
ten voeten uit, onverwacht
overgekomen uit het tijdeloze.
Zo zacht zijn je ogen
dat ze mij verzoenen
met je weggaan, sneller
en onverwachter dan je komst.
Hanny Michaelis
"Het gevoel geen haast te hebben is op zichzelf al een vorm van luxe..."
VANNACHT
Vannacht was je opnieuw dichtbij
ik was zelfs vergeten dat ik dat vergat -
had nog gedacht: vergeet dit niet
voor ik weer dieper verder sliep.
Het was een lange, lange droom
waarin ik, wang tegen jouw wang gedrukt
een diepe tederheid beleefde
die ik ook aan je uit kon spreken.
Ik nam zelfs waar dat ik je rook.
Dat dit gevoel nog in mij leeft!
Er werd een hele generatie groot
sinds ik en jij ons lichaam deelden -
maar het bestaat en steekt zijn kop
op in de nacht, als dag en ik
zijn uitgeschakeld, teruggebracht
tot wat de kern is van mijn wezen
die steeds wordt luchtgespiegeld in
de slaap, die wolk, die ring, waarrond
mijn schamele woorden zweven.
Elly de Waard
HET ONVERBORGENE
Geluk is terecht. Het was zoek en je kon het
niet vinden. Na een ijstijd van striemende regen
treedt lente tevoorschijn: helder en dwingend.
Indringend blauw vernauwt zich tot stilte.
Liefde ontluikt niet, maar toont zich,
een tuin komt in bloei. Kale takken worden
loodzware bloesems, de meidoorn gaat geuren.
Op een leizachte zondag in mei leen je de blik
van de ander. Je leest een gezicht met je vingers,
je ziet als een blinde, je voelt wat er is. Geduldig
gemis, geluiden, oogopslag, ogenblik. Geluk is
een kwestie van kijken. Door het oog van de ander
aanschouw je voor het eerst jezelf. En je ziet.
Lut de Block
"Voor je persoonlijke ontwikkeling is het beter niet alleen met jezelf bezig te zijn..."
Erik Satie
"Als je goed naar je lichaam kunt luisteren, ècht kunt voelen en weten wat slecht voor je is, kun je zelf veel kwalen en moeilijkheden voorkomen..."
-------
DICHTER
Je maakt het mensen toch niet naar de zin,
en streeft dat ook niet langer na. Niet langer
is wat je schrijft gericht op een ontvanger.
Je bent je eigen einde en begin,
en leeft en sterft alleen. Geen dubbelganger
neemt straks je plaats wanneer je doodgaat in;
geen keer op keer verloren hartsvriendin
ging van iets anders dan gedichten zwanger.
Veel lijkt mislukt te zijn, maar toch, jij bent
degeen die eens zelfs in het meest banale
de waardigheid en zin heeft onderkend,
en alles in het eerste licht zag stralen.
En heel je leven zoek je dat moment
nog eenmaal zo volmaakt te achterhalen.
Jean Pierre Rawie
Geleund over de schrijfmachine
die ik met zoveel vaardigheid bespeel,
komt plotseling ik weet niet waar vandaan
een langvergeten geur naar binnen drijven
van dorre takjes, vochtig zand
en platte grijze kiezelstenen.
Daar heb ik vroeger mee gespeeld
op winderige maandagmiddagen,
uren aaneen, gevangen in de ban
van een bedwelmende verveling
en vage onbegrepen droefenis.
Er is sindsdien niet veel veranderd:
ik speel nog steeds, zo niet met zand en stenen.
De maandagmiddagen zijn winderig als toen.
Droefenis en verveling zijn gebleven
en zelfs een langvergeten geur
komt mij er nu en dan op wijzen
dat alles is zoals het vroeger was.
Hanny Michelis
Hoe het geweest zou zijn
als ik je niet kende, hoogstens
van horen zeggen of gezicht -
gemakkelijker, neem ik aan:
niet telkens die wespeprikken
van angst en twijfel. Maar ook
geen eilandjes van tropisch welbehagen
in een poolzee van displezier.
Hanny Michaelis
-------
MIST
Haar haren waren lang en ravenzwart
Haar mond was mooi, haar ogen nog veel mooier
Zij droeg een donkerrode overgooier
En kleine felle vlammen in haar hart
En hij was blond, misschien wat klein van stuk
Maar sterk en vrolijk, en hij rook ook lekker
Hij had een bruine pet, een zwarte jekker
En ogen die verlangden naar geluk
Zo wandelden ze samen, hij en zij
Hun entourage was de stille hei
Zo liepen zij, het ideale paar
Op 23 meter langs elkaar
Een liefde door het noodlot uitgewist
Een meisje en een jongen in de mist
Ivo de Wijs
"Ik heb mijn eigen wereld geschapen en het is een veel betere wereld dan ik buiten ooit gezien heb..."
Louise Nevelson
"Zoek niet buiten jezelf..de hemel zit van binnen..."
-------
"Een interieur is de natuurlijke afspiegeling van de ziel..."
- Coco Chanel -
Zee
Wanneer 's avonds
je rollende golven
tegen me praten
wil ik in je zwemmen,
me laten overspoelen.
Wanneer 's nachts
je woelig kabbelen
mij rustig maakt
wil ik op jou drijven,
het ritme voelen.
Wanneer bij zonsopgang
je heel zachtjes bent,
gevoed wil worden door de zon,
wil ik liggen
aan jouw kust.
Wanneer het stormt,
je geen verschil ziet
tussen eb en vloed,
wil ik er zijn voor jou.
Elaine Muring
-------
Erik Satie
youtu.be/Lq7yGlT6_kA
Troost
Stel dat de avond niet zou vallen
en dat het moeizame gedoe
dat wij hier bedrijven met ons allen
zou doorgaan tot oneindig toe.
Ach kind, het maakt me nu al moe,
wanneer ik aan de duizendtallen
verdrietjes denk die waar en hoe
ook jou nog zullen overvallen.
Wees maar tevreden dat het komt,
het nu nog zo gevreesde einde
aan al ons nutteloos getob.
Denk je eens in: eenmaal verdwijnt de
ellende; het gelul verstomt;
mijn lief, verheug je er maar op.
Jean Pierre Rawie
'De hoofdzaak is om alleen om te gaan met mensen die ons moreel ondersteunen, wiens aanwezigheid het beste in ons oproept.'
~Epictetus~
Als ik aan je denk
Als ik aan je denk, als ik chipolatapudding
eet, bitterkoekjes, gevulde chocolade
en roomsoesjes en vooral slagroomtaart
en ook als wij samen aan tafel zitten
en we drinken dan een glas rode wijn
en ik asperges op mijn bord zie liggen
dan bekruipt mij een gevoel dat ergens
onderin mijn voeten begint, naar boven
tintelt tot aan mijn rok en steeds dichterbij
dat warme plekje dat ik met jou op de bank
zo graag delen wil. Jij naast mij en tussen ons
niets anders dan al wat wij samen verlangen.
Hannie Rouweler
HUID EN HART
Huid, peau, skin, Haut
je huid ademt in alle talen.
Wat doe je me aan?
Op winternamiddagen
streel ik met voorzichtige vingers
je huid, glanzend in de schemering.
Onder je huid bonst je hart,
brengt mijn hart, fladderend als een vlinder,
tot rust.
In gulzige liefde
verslind ik je
met huid en hart
Remco Campert
Ben ik na jaren nog het kind gebleven
dat zich, door lentes toverlicht verblind,
liet vangen door de speelse voorjaarswind
als hoog boven haar hoofd de wolken dreven?
Ben ik nog steeds het argeloze kind
dat zich aan zon en wind kan overgeven?
Is het dezelfde band waarmee dit leven
mij aan een wereld vol geheimen bindt?
Weer laat ik door de voorjaarswind mij vangen,
weer dwaal ik als een kind door lentes land,
verblind van licht, met overbloosde wangen.
Maar 'k heb mijn onbevangenheid verpand-
diep in mij laait de vlam van het verlangen:
een vuur dat niet in kinderen ontbrandt.
Hanny Michaelis
Manna..2 jaar...
Eigen boekje en vulpen...
-------
'Aan het handelen van mensen leest men het beste hun gedachten af.'
~John Locke~
'De mens is rijk door zijn geest, niet door zijn brandkast, hoe vol deze ook is.'
~Cicero~
'De mens kan niet liefhebben zonder van zichzelf te houden.'
~Albert Camus~
'Het leven op zich is zinloos. Je moet er zelf zin aan geven.'
~Jean-Paul Sartre~
'Nothing compares to a beautiful conversation with a beautiful mind.'
'Ik denk nooit aan de toekomst, die komt al snel genoeg.'
~Albert Einstein~
'Als je een gelukkig leven wilt leiden, stel jezelf een doel en laat het geluk niet afhangen van andere mensen of dingen.'
~Albert Einstein~
'Als je de waarheid niet vindt waar je nu bent, waar anders wil je haar dan vinden?'
~Dogen~
'Een glimlach is een facelift die binnen ieders bereik ligt.'
~Selis~
Vakantiespreiding
Modaal gezin, een dagje met de trein.
Een vader, die het niet echt zitten ziet,
gemakkelijk in spijkerpak voor de vakantie,
staart stug naar buiten waar het bakken giet.
De moeder met haar kroost in praktisch plastic
en een alerte blik op haar gezicht,
kijkt licht verwilderd om zich heen:
is dit die dure eerste klas, die haar verplicht
veel te verbieden aan het kinderstel dat,
tot niet heel veel goeds in staat,
weet dat het gangpad in een treincoupé
de eigen wil voldoende ruimte laat.
Dus draaien maar en veel gepraat.
Ook veel wc-bezoek en neuzen snuiten,
geknoei met kauwgom en met frisdrank, onderwijl
verbeten schrijvend met hun natte vingers op de ruiten.
Het pluche treinstel voor de rest bezet
met stemmig grijs, pc en aktetas,
denkt met de kortgeknipte vader mee:
zat ik maar in een andere coupé!
Josephine Banens
Spelende meisjes
Vol sombere doemgedachten
geraakte ik in een straat
waar meisjes aan 't spelen waren
en we kwamen aan de praat.
Turkse en Surinaamse
en sommige autochtoon
en ze hadden er nauwelijks weet van,
ze speelden daar gewoon.
Mijn sombere visioenen
van een wereld die verging,
vervaagden in 't licht van die kinderen
tot een herinnering.
Want die meisjes met aardige ogen
en met hun prachtige haar
zullen de kinderen baren
voor de komende duizend jaar.
Willem Wilmink
'Ontwikkel naar eigen inzicht belangstelling voor het leven; voor mensen, dingen, literatuur, muziek - de wereld is zo rijk, zo aandoenlijk vol kostbaarheden, schitterende zielen en interessante mensen. Vergeet jezelf.'
~Henry Miller~
'Wanneer een mens kan loslaten is dit al de grootste vrijheid die hij in zich draagt; de rugzak blijft, maar gaat niet steeds meer open.'
~Manna~
Erwtjes
Toen ze een meisje was van zeventien
moest ze een hele middag erwtjes doppen
op het balkon. Ze wou de teil omschoppen.
Ze was heel woest. Ze kon geen erwt meer zien.
Toen ging ze maar wat dromen, van geluk,
en dat geluk had niets van doen met erwten
maar met de Liefde en de Grote Verte.
Dat dromen hielp. Het scheelde heus een stuk.
En dat is meer dan vijftig jaar terug.
Ze is nu zeventig en heel erg fit
en altijd als ze 's middags even zit,
mijmert ze, met een kussen in de rug,
over geluk en zo..een beetje warrig,
maar het heeft niets te maken met de Verte
en met de Liefde ook niet. Wel met erwten,
die komen altijd weer terug, halsstarrig.
Ach ja, zegt ze. Ik kan mezelf nog zien,
daar in mijn moeders huis op het balkon,
bezig met erwtjes doppen in de zon.
Dat was geluk. Toen was ik zeventien.
Annie M.G. Schmidt
Manna's eigen hoekje...
"Wees nooit bang om het stil te laten worden in jezelf..."
"Wacht niet op bijzondere momenten, maar maak gewone momenten bijzonder..."
"Volg je hart, zodat je gezicht een levenlang straalt..."
"Je voelt je thuis, daar, waar je wordt begrepen..."
"Met een tevreden geest heb je genoeg om van het leven te genieten..."
"Als je mensen gelijk wilt behandelen, moet je dat op verschillende manieren doen..."
"Door niet te oordelen, schep je stilte in je geest..."
"Het grootste geschenk dat je iemand kunt geven is oprechte aandacht..."
"De manier waarop we zowel met anderen als met onszelf communiceren, bepaalt uiteindelijk de kwaliteit van ons leven..."
"Breng een beetje geluk in het leven van anderen en voel hoe de warmte op jezelf terugkaatst..."
"Er is geen twijfel mogelijk..we worden wat we ons indenken..."
"Misschien is jezelf zijn wel iets, waarvan je de smaak te pakken moet krijgen..."
"We hebben teveel communicatiemiddelen en te weinig gesprekken..."
"Als je tijd hebt voor een mens, kijk dan niet op de klok..."
"Wacht niet op bijzondere momenten, maar maak gewone momenten bijzonder..."
"Luisteren kan veel zeggen..."
"Je kunt in ware vrijheid leven, maar toch niet ongebonden zijn..."
"Wees lief voor je lichaam, opdat je geest zich erin thuis kan voelen..."
-------
Telkens wanneer je mij
met je ogen aanraakt,
word ik licht
en doorzichtig als
een regendruppel
in de palm van je hand.
Zie, levend water
heb je mij gemaakt.
Nog aarzelen je lippen,
maar eens
zul je mij drinken.
Hanny Michaelis
"Eenvoud is je levenspad bewandelen met precies genoeg bagage..."
"Als je begrepen wilt worden, zeg dan precies wat je bedoelt..."
"Je krijgt geen stress omdat je niet perfect bent..Je krijgt stress, omdat je perfect wilt zijn..."
'Neem de tijd om te lachen, want het voegt niet alleen leven toe aan de jaren, maar ook jaren aan het leven..."
"Logica brengt ons van A naar B...verbeelding brengt ons overal..."
"In welke situatie wij ons ook bevinden, het is altijd mogelijk deze met een positieve houding te benaderen..."
KLEINE LIEFDESVERKLARING
Ik ben al bijna dood, en ik
zal nooit aan mensen wennen;
zo meen ik ook geen ogenblik
je werkelijk te kennen,
maar soms, tezamen in het huis
en in één bed tezamen,
met het behoedzame geruis
van regen langs de ramen,
heb ik wel eens een kort moment
gedacht dat ik doorgrondde
hoe ondoorgrondelijk je bent,
en dat al veel gevonden.
Jean Pierre Rawie
Noa
"Wie het kind in zichzelf verliest, is voor altijd verdwaald..."
"Het is een groot geschenk voor je kinderen als je zelf gelukkig bent..."
-------
DANS
Ik omvat met bei mijn armen de tere ronding
van haar schouders en hals, en zijzelve
doet mij haar zachtglooiende dansende benen omhelzen
zo schrijden wij tezamen in ritmische wiegeling
Ik zie omhooggeheven haar lief gezicht
en dit hevig bijeenzijn drijft mij dicht
en dichter tot haar - en wij dansen mond aan mond
en hart aan hart en zacht gezicht aan zacht gezicht
Anna Blaman
"Zoek geen grote woorden als een klein gebaar volstaat..."
"Leer contact te maken met de stilte in je binnenste en weet dat alles in het leven een doel heeft..."
"Goede smaak hoeft niets extra's te kosten..."
"Laten we de zorg voor de ziel dan voorstellen als het toepassen van de dichtkunst op het leven van alledag..."
- Thomas Moore -
"Ik heb mijn eigen wereld geschapen en het is een veel betere wereld dan ik buiten ooit gezien heb..."
- Louise Nevelson -
"Laten we de zorg voor de ziel dan voorstellen als het toepassen van de dichtkunst op het leven van alledag..."
- Thomas Moore -
"De kwaliteit van een samenleving lees je niet af uit het aantal miljonairs, maar hoe we omgaan met de zwakken en de ouderen."
-------
Ondergegaan
in de vloedgolf van een omhelzing
hoor ik dicht aan mijn oor
je stem bezwerend fluisteren:
denk niet aan later.
Omfloerste voorecho
die mij onmerkbaar vluchtig
rillen doet tegen de warmte van
je lichaam, je naakte huid.
Hanny Michaelis.
Het woordje kunst
Eerst dacht ik bij het woordje kunst alleen aan schilderijen,
die stilletjes gevangen zijn in lijsten aan de wand.
Ik vond dat zielig en ik wou een schilderij bevrij'en,
maar ach, ik mocht het zelfs niet eens beroeren met mijn hand.
Toen dacht ik bij het woordje kunst ook eens aan beeldhouwwerken,
die doodstil staan gevangen op een sokkel in de grond.
Ik heb een beeld gestreeld, maar of een steen een aai kan merken?
Ik weet niet eens of 't standbeeld zélf wel wist dat het bestond!
Nu denk ik bij het woordje kunst aan thuis en aan verhalen,
die opgeslagen liggen in een dichtgeslagen boek.
Ik kan er met mijn vinger en mijn ogen in verdwalen
en vind er soms een streling in als ik een streling zoek.
Ted van Lieshout
Wereld van aarde,
alle lichten uit.
Slapend lichaam van grond,
geurige lieve mandarijn,
hangend aan je gedroomde takje
in de nachtgaard.
Regen in juli,
liefde in woorden.
Je lichaam slaapt
als de schim van jonge bomen.
Remco Campert
GAAN
Ik zal gaan
O met genoegen zal ik gaan
met diepe vreugde en trompetgeschal
ik zal gaan
Als jij roept zal ik gaan
mijn werk mijn eten en mijn handen
zal ik laten staan
als jij roept zal ik gaan
Als jij roept in de morgen
in de middag in de avond
in mijn dromen in mijn waken
als jij roept zal ik gaan
Ik zal gaan
al breken ze mijn benen
al moet ik kreupel gaan
engelen binden dan mijn wagen
vleugels aan
Ik zal gaan
Remco Campert
Op het ogenblik
dat ik de gordijnen wegschuif
en me in laat palmen door
het uitzicht op luchtige wolken
boven met meeuwen bespikkelde
geveltoppen in de ochtendzon
zet een leger zich in beweging,
vliegen huizen in brand,
wordt er tegen wil en dank
gestorven en geboren.
De gedachte daaraan
wekt schuldgevoel waar niemand
iets aan heeft en dat zich
als een vlieg verjagen laat.
Terwijl geen vijf pas achter mij
iemand ontzet terugdeinst
voor de zoveelste ongenode dag
hoor ik me langs mijn neus weg vragen:
wil je thee of koffie vandaag?
Hanny Michaelis
Nooit wacht er een man op een vrouw.
Een man gaat naar zee of hij vecht
of hij komt in een afgrond terecht.
Mannen gaan altijd weg.
Op een balkon speurt een vrouw,
de hand aan haar slaap,
de horizon af: Komt hij gauw?
De wacht zet zich voort
op luchthaven, kade, perron
en bij de gevangenispoort.
Eerlijk, het wachten viel licht
als hij terug is waar het begon.
Ze vertrouwt het vertrouwde gezicht.
Haar zeeman, haar dief, haar soldaat,
haar dappere ontrouwe lief
die het niet helpen kon.
Neeltje Maria Min
'Verander je leven vandaag. Gok niet op de toekomst, handel nu, zonder vertraging.'
~Simone de Beauvoir~
'Verschans je in tevredenheid, want dat is een onneembare vesting.'
~Epictetus~
'Als de wereld te begrijpen was, zou er geen kunst bestaan.'
~Albert Camus~
'Waar onwetendheid heerst is ware vrede een onmogelijkheid.'
~Dalai Lama~
'De belangrijkste dingen in het leven zijn geen dingen.'
'Niemand is vrij die niet zichzelf de baas is.'
~Epictetus~
De herinnering
Het is zo lang geleden
Dat het vergeten had moeten zijn,
Het is zo vers
Als een voetstap in het gras,
Als rook die wegtrekt uit een open raam,
Dauw die druppelt langs gewas
Door aarde en stof,
Een gedachte die niet meer was.
Jan Wolkers
Zijn
Als ik mezelf had mogen scheppen, zou ik minder
fouten hebben gemaakt. Ik liet mij niet zo verdwalen
tussen het gebrekkig zijn en het gebrekkige zijn.
Ik gaf mij broodkruimels om de weg terug
te vinden, al weet ik niet welke weg dat was en waar
die eigenlijk naartoe ging en hoe die heette.
Ik at het brood in plaats van het te strooien; honger
maakt alle wegen eindeloos lang en laat geen tijd voor rust
in de berm, de lucht te zien en daar een vogel thuis.
Ted van Lieshout
"Dat is verlangen: wonen in de golven en geen verblijfplaats hebben in de tijd."
~Rainer Maria Rilke~
'Waarheen je ook gaat, ga met je hele hart.'
~Confucius~
'Geluk is een goede gezondheid en een slecht geheugen.'
~Ingrid Bergman~
Herfst
De bomen roesten in het zieke licht
langs somber in zichzelf gekeerde grachten.
In wilde, stormdoorvlaagde regennachten
vertoont de maan een bleek, behuild gezicht
boven de lege straten, smalle schachten
waar in een onverbiddelijk gericht
de zomer langzaam voor het najaar zwicht,
terwijl de huizen op het einde wachten.
Tegen de morgen is de strijd beslecht.
Een vage geur van heimelijk bederven
heeft aan de moede wind zich vastgehecht.
Tussen een handvol dunne zonnescherven
heeft zich de zomer moeizaam neergelegd
om eenzaam en onopgemerkt te sterven.
Hanny Michaelis